ნანოტექნოლოგიის გამოყენებით უკეთესი სოფლის მეურნეობის პრაქტი

მოწინავე ტექნოლოგიები საშუალებას იძლევა, მედიკამენტები ორგანიზმის კონკრეტულ უჯრედებში კონტროლირებადი გამოთავისუფლების. მეცნიერები ამტკიცებენ, რომ იგივე ტექნოლოგიები სოფლის მეურნეობაშიც უნდა იქნას გამოყენებული, თუ მწარმოებლებს სურთ, დააკმაყოფილონ გლობალური სურსათის მზარდი მოთხოვნილება.

ჟურნალ „Nature“-ის ახალ მიმოხილვით ნაშრომში კალიფორნიის რივერსაიდისა და კარნეგი მელონის უნივერსიტეტის მეცნიერები ნანოტექნოლოგიების გამოყენებით სოფლის მეურნეობის გაუმჯობესების რამდენიმე ყველაზე ცნობილ სტრატეგიას ხაზს უსვამენ.

ნანოტექნოლოგია არის ზოგადი ტერმინი, რომელიც აერთიანებს მიკროსკოპულად პატარა ობიექტების შესწავლასა და დიზაინს. ნანომეტრი მეტრის ერთი მემილიარდედია, ანუ დაახლოებით 100 000-ჯერ უფრო პატარაა, ვიდრე ადამიანის თმის სისქე. ნანოტექნოლოგიის გამოყენებით, მედიკამენტების მიწოდება ახლა შესაძლებელია იქ, სადაც ისინი ყველაზე მეტად არის საჭირო. თუმცა, ეს მიგნებები ჯერ კიდევ არ არის გამოყენებული მცენარეთა მეცნიერებაში ფართომასშტაბიანი მასშტაბით.

„არსებობს კვლევები, რომლებიც პროგნოზირებენ, რომ 2050 წელს 2020 წლის დონესთან შედარებით, საკვების წარმოების 60 პროცენტით გაზრდა დაგვჭირდება. ამჟამად, ჩვენ ამის გაკეთებას არაეფექტური აგროქიმიკატების მიწოდების გზით ვცდილობთ“, - განაცხადა ხუან პაბლო ჟირალდომ, კალიფორნიის უნივერსიტეტის რივერსაიდის ასოცირებულმა პროფესორმა და ნაშრომის თანაავტორმა.

„ფერმებში გამოყენებული სასუქის ნახევარი გარემოში იკარგება და მიწისქვეშა წყლებს აბინძურებს. ფართოდ გამოყენებული პესტიციდების შემთხვევაში კი საქმე კიდევ უფრო უარესადაა. მხოლოდ ხუთი პროცენტი აღწევს დასახულ მიზნებს. დანარჩენი კი გარემოს აბინძურებს. გაუმჯობესების დიდი ადგილია“, - თქვა ჯირალდომ.

ამჟამად, სოფლის მეურნეობა გლობალური სათბურის გაზების ემისიების 28 პროცენტს შეადგენს. ეს, ექსტრემალური ამინდის მოვლენებიდან დაწყებული, მოსავლის მავნებლების გახშირებითა და ნიადაგის სწრაფად დეგრადაციით დამთავრებული, სხვა ფაქტორებთან ერთად, ხაზს უსვამს ახალი სასოფლო-სამეურნეო პრაქტიკისა და ტექნოლოგიების საჭიროებას.